Ik ben een lief, zorgzaam mannetje en vind alles leuk en interessant. Ik ben altijd even enthousiast bij nieuwe dingen en zorg goed voor mijn kleine zusje. Maar mama en papa hebben al wel vaker tegen elkaar gezegd dat ik ook best wel een “actief” mannetje ben. De afgelopen tijd werd dit toch wel steeds erger en op school merken ze nu ook dat het voor mij lastig is om met één ding tegelijk bezig te zijn en dat af te maken. Ik heb ook veel boze buien als ik uit school kom of ergens ben waar het wat drukker is dan thuis (boodschappen doen, verjaardagen, dagjes uit enzo) en dat vinden we allemaal niet zo leuk. Ook makkelijke dingen zoals even naar het toilet gaan of mijn bordje leeg eten lukt niet goed, omdat ik niet zolang kan stilzitten en ondertussen alweer met iets anders bezig ben.
We zijn eerst langs de huisarts gegaan, en die heeft ons doorgestuurd naar Karakter. Dat is een soort kinderdokter, maar dan zonder witte jassen en prikjes. Eigenlijk meer een gezellige praat-dokter die kan checken hoe alles in je hoofd werkt. Papa, mama en de meneer op school moesten veel vragenlijsten invullen, en ik mocht een paar keer allerlei verschillende oefenspelletjes doen om te kijken wat ik allemaal kan en hoe het met mijn concentratie is. Nou, met mijn verstand is in elk geval niets mis! Maar ik ben inderdaad wel erg druk en onrustig en vind het daardoor lastig om goed te luisteren en opdrachtjes af te maken.
Omdat papa vroeger lichte epilepsie heeft gehad, is er bij mij een EEG gemaakt om dat bij mij ook te controleren. Je krijgt dan een speciaal soort badmuts op met zuignapjes en de computer maakt dan een filmpje met allerlei wiebelstreepjes. Ondertussen moest ik kleine opdrachtjes doen: heel hard blazen, met de ogen dicht liggen, mijn tong uitsteken en in een heel felle discolamp kijken. Gelukkig was het filmpje goed en na afloop kreeg ik een doosje LEGO omdat ik het toch wel spannend vond maar overal goed heb meegewerkt.
Papa en mama moesten nog een paar keer bij Karakter praten en toen wisten ze wat ik heb: ADHD. Dat verklaart een hoop! Nu hebben we speciale pilletjes gekregen die ervoor moeten gaan zorgen dat ik wat rustiger ben, beter kan luisteren en dingen kan afmaken die ik leuk vind. De komende weken krijg ik eerst hele kleine pilletjes om uit te proberen of ik er geen buikpijn of hoofdpijn van krijg. Daarna krijg ik elke week ietsje meer, tot het precies goed is. We hebben ze ‘blije pilletjes’ genoemd, omdat ik er straks wat rustiger van wordt en dan veel beter kan spelen en luisteren. Daar word ik blij van!
Om goed aan mij en andere mensen uit te leggen wat het precies betekent heb ik een heel leuk boekje gekregen: Draakje Druk. Dat gaat over een draakje die zó druk is dat zijn mama hem steeds kwijt is en zelfs per ongeluk vuur maakt omdat hij niet goed naar mama Draak luistert. Maar… hij is wel altijd vrolijk en zorgt heel goed voor zusje Draak, net als ik!
